Friday, August 20, 2010

Сургамжит өгүүллэг-2

Хоёр найз
Хоёр сайн найз байжээ.Их сургуульд сурч байхдаа танилцаж гэнэ.Сургуулиа төгсөөд нэг нь төрсөн нутаг руугаа буюу Мардин руу,нөгөө нь Станбулд үлджээ.
нэг өдөр Станбулд үлдсэн найз нь Мардин дахь найзындаа айлчилж очихдоо нэгэн охиныг харж гэнэ.Тэгээд найзаасаа асуухад хөрш айлын охин гэжээ.Станбулын найз нь буцахаар болжээ.Мардин дахв найз нь тэр хоёрыг танилцуулж,эцэст нь Станбулын найз нь тэр охинтой гэрлэжээ.
Хэсэг хугацаа өнгөрөхөд Мардин дахь найзынх нь ажил төрөл бүтэлгүйтэж эхэлжээ.ганц арга олсон нь автобусанд суугаад ажил нь сайн байгаа най дээрээ очиж гэнэ.Нарийн бичиг дээр нь ороод нэрээ хэлээд ороход бэлдэж гэнэ.Гэтэл нарийн бичиг нь түүнийг оруулсангүй гэнэ.Учир нь дарга нь "тийм хүн танихгүй" гэж хэлүүлжээ.Найзынхаа гаргасан хуншгүй занд гомдох уу, эсвэл мөнгөгүйдээ гутрах уу яахаа мэдэхгүй алхаж явлаа.
Гэтэл замд нь нэг хөгшин түүнтэй тааралдаад яагаад ийм байдалтай байгааг нь асууж гэнэ.Эхэндээ нэг их юм ярьсанүй.Сүүлдээ болсон явдлыг бүгдийг нь ярьжээ.Хөгшин залууд "Би хөгшин болсон хүн.Надад өв хөрөнгөө үлдээх хэн ч байхгүй.Чамд хэрэгтэй байгаа мөнгийг би өгье.Гэхдээ үээлж байгаан биш хүүгээ гэж бодоод шүү дээ.Угаас надад төрсөн хүү байхгүй гэжээ.
Эхэндээ татгалзсанаа сүүлдээ аргагүй зөвшөөрчээ.
Нутагтаа очоод ажлаа цэгцлээд хотынхоо баячуудын нэг болж чаджээ.Нэгэн удаа Станбулруу ажлаар очихдоо нөгөө найзтайгаа тааралдаж гэнэ.Хэдий уулзахыг хүсээгүй боловч яах ч аргагүй нүүр тулж гэнэ.Тэгээд тэдний хооронд ийм яриа өрнөжээ.
-Тэр өдөр гарч явахдаа нэг хөгшин хүнтэй тааралдсан уу?
-Тийм чи яаж мэдэж байгаан бэ?
-Тэр хүн аав маань байсан юм.Чамайг ирснийг дуулаад яахаа бодсон юм.Хэрэв би чамд мөнгө зээлдүүдсэн бол чи насан туршдаа надаас халгаж явах байсан.ийм байхыг хүсээгүй болохоор араас чинь аавыгаа явуулсан юм.Аавын минь чамд өгсөн мөнгө миний мөнгө байсан юм шүү.Мардин дахь найз нь хэсэг чимээгүй суучнаа:
-Чиний эхнэр байнаа?
-За?
-Тэр миний сүйт бүсгүй байсан юм шүү дээ гэжээ.

Tuesday, August 17, 2010

Сургамжит өгүүллэг-1

Урьдаас дүгнэлт гаргах
Доктор Паул Рускин оюутнууддаа хөгшрөлтийн талаар ярьж байжээ.Тэгээд үргэлжлүүлэн нэг зүйл ярьж өгөв."ийм нэг хүн байна.Ярьж ч чаддагүй, хүний хэлснийг ойлгодоггүй,заримдаа хэдэн цагийн турш утга учиргүй олон дуу авиа гаргана.Өдөр орой болж байгааг мэдэрдэггүй,Хэн нэгнийг ялгаж салгаж танихгүй.Гэхдээ яагаад ч юм бүү мэд нэрээр нь дуудсан зүг рүү хардаг.Би сүүлийн 6 сар нэр хүнийг харж байна.Тэр бие даах ямарч чадваргүй,үргэлж түүний дэргэд хэн нэгэн байж асрах хэрэгтэй.Өөрөө усанд орж хоолоо идэж чаддагүй учир байнгын асрагчтай байдаг.Мөн шүдгүй учираас бүх хоолыг нь нухаж өгөхөөс өөр аргагүй.Үргэлж шүлсээ гойжуулдаг учир энгэрээ бохирдуулж байдаг.Тиймээс энгэрт нь даавуу зүүж үргэлж сольж байх хэрэгтэй.
Явж чадахгүй,нойр нь тогтмол биш үргэлж сэрж унтдаг.Тэр үед нь мөн л хэн нэгэн хажууд нь байх хэрэгтэй.Шөнө дунд гэнэт орилж хашгиран хүмүүсийг сэрээдэг.Уг нь ихэнхдээ эгдүүтэй хөөрхөн байдаг ч заримдаа ямарч учир шалтгаангүйгээр уурлаж бухимддаг.Хэн нэгэн түүнийг аргадаж тайтгаруулахгүй бол орилсоор л байна."
Ярьж дуусаад доктор Паул Рускин оюутнуудаасаа ийм хүнийг сайн дураараа асрах эсэхийг нь асуув.Оюутнууд чадахгүй гэдгээ хэлцгээж байв.Харин доктор Паул Рускин ийм нэгэн хүнийг сайн дураараа асардагаа болон тун сэтгэл хангалуун байгаагаа хэлэв.Мөн та нарт ч гэсэн ийм ажил хийх өдөр гарна гэдгийг зөвлөв.Ингэж ярихад оюутнууд маш их гайхаж байлаа.
Доктор Паул Рускин энэхүү хүнийг зургийг оюутнууддаа үзүүлэв.Зураг дээрх хүн бол докторын 6 сартай охин байв.
Доктор Паул Рускин Америкийн Анагаахын холбооны сэтгүүлд гаргасан нийтлэлдээ "Хүн хүнээ сайн сонсоогүйгээс, мөн урьдаас дүгнэлт гаргах нь асар том буруу ойлголтын үндэс болдог"-ийг дурьджээ.

Saturday, August 14, 2010